0°Cde 1 saat boyunca şartlandırılan boruların capına gore değişen ağırlık miktarlarının 2 metreden boru uzerine duşurulmesi şeklinde uygulanır. Bu deney, yuvarlak kesitli termoplastik boruların çevresi boyunca dış darbeye mukavemetinin tayini için bir metodu kapsar.

Hasar oluşumu, partinin veya üretim biriminin gerçek darbe oranı (TIR) olarak kabul edilir. Burada TIR’ın en büyük değeri % 10’dur.

• Şahmerdan belirli minimum yükseklikten 0°C’de 1 saat boyunca şartlandırılan numunenin işaretlenmiş çizgileri üzerine düşecek şekilde deney parçası yerleştirilir ve şahmerdan düşürülür.
• Deney parçası üzerinde hasar meydana gelmemişse, müteakip çizgi şahmerdanın düşeceği yere getirilir ve düşürme işlemi yapılır.  
• Deney parçasında hasar meydana gelinceye kadar veya işaretli çizgilerin her biri üzerine şahmerdan bir kez düşürülünceye kadar bu işleme devam edilir.  
• Ard arda her bir deney parçasına bir kez darbe uygulanır ve her deney parçası kontrol edilerek değerlendirilir.
• Gözlenen hasarlar ve toplam darbe sayısı dikkate alınarak elde edilen sonuç standarda göre değerlendirilir.

Borunun yük dayanımını belirlemek için uygulanan testidir. Sabit bir hızda boru iç çapının %3’üne karşılık gelecek bir deformasyon meydana getirmek için gerekli olan kuvvetin bir fonksiyonla hesaplanması sonucu elde edilir.  

• Deney parçaları, deneyden hemen önce hava ortamında 23°C de en az 24 saat süreyle şartlandırılır.
• İlk deney parçası, işaret çizgisi üst plaka ile temas edecek şekilde yerleştirilir.
• Diğer iki deney parçaları, ilk deney parçasının konumuna göre sırasıyla 120° ve 240° döndürülerek sıkıştırma cihazına yerleştirilir.
• Deney parçası, en az %3’lük bir defarmasyon değerine ulaşana kadar standartta belirtilen sabit hızda sıkıştırma işlemine tabi tutulur. Bu esnada uygulanan kuvvet ve meydana gelen deformasyon kesintisiz olarak kaydedilir.
• Bu değerler standartta yer alan Halka Rijitliği Hesaplama Denklemi kullanılarak Halka Rijitlikleri bulunur ve ortalama alınırak, ürünün SN değerine göre yüksek bir değer bulunması amaçlanır.

Halka Esnekliği; borunun anlık yüklere (araç geçişleri vb.) karşı davranışının testidir. Uygulanan kuvvet sonrası kırılma, çökme olmaması ve eski haline dönebilme kabiliyeti tespit edilir. Çapının %30’una kadar yük altında esnetilir.

• Deney parçaları, deneyden hemen önce hava ortamında 23°C de en az 24 saat süreyle kondisyonlanır.
• İlk deney parçası, üst plaka ile temas edecek şekilde yerleştirilir.
• Diğer iki deney parçaları, ilk deney parçasının konumuna göre sırasıyla 120° ve 240° döndürülerek sıkıştırma cihazına yerleştirilir.
• Deney parçası, en az dış çapının % 30’u kadar bir deformasyon değerine ulaşana kadar standartta belirtilen sabit hızda sıkıştırma işlemine tabi tutulur. Bu esnada uygulanan kuvvet ve meydana gelen deformasyon kesintisiz olarak kaydedilir.
• Sıkıştırma işlemi belirlenen deformasyon değerine kadar ya da deney numunesi başarısız olana kadar devam ettirilir.
• Deformasyon süresinden önce numunede bir hasar oluşursa numune ile ilgili başka bulguları saptamak için deneye devam edilebilir.
• Defermasyon tamamlandıktan sonra her bir numune için aşağıdaki kontroller yapılır.
• Numunenin her hangi bir yerinde çatlama ya da çizig oluşup oluşmadığı,
• Numunenin et yapısının her hangi bir yerinde kalıcı burkulma olup olmadığı,

Profilli boru yapısının homojenliğinin test edilmesidir.

Profil yapıda kat ayrılması, çatlama, kabarcık oluşumu gibi durumlar olmamalıdır.

• 23 °C ± 2 °C ‘ta en az 2 saat süreyle deney parçaları (veya deney parçası kesitleri) şartlandırılır.
• Etüv sıcaklığı, deneye tabi tutulan malzeme için standartta belirtilen değere ayarlanır.
• Deney parçaları birbirine veya etüvün kenarlarına temas etmeyecek şekilde yerleştirilir.
• Standartta belirtilen süre için deney parçaları etüvde bırakılır.
• Deney parçalarında bozulma ve hasar olmamasına dikkat edilerek, deney parçaları etüvden çıkarılır.
• Elle tutulabilir duruma gelinceye kadar, deney parçaları açık havada soğutulur.
• Her deney parçası kontrol edilir ve atıf yapılan  standartta belirtildiği gibi, çatlaklar, kabarcıklar, cidar ayrılması ve/veya başka fiziksel kusurlar gibi her bir fiziksel kusurun en büyük boyutu belirlenir.